Muzea nie zawsze przemawiają do dzieci jako atrakcja godna uwagi, co wynika ze specyfiki większości z nich. Zazwyczaj nie proponują one gościom przykuwających uwagę, interesujących eksponatów.
Najczęściej są one pokazane w sposób sztampowy i raczej nie pobudzają wyobraźni ani dziecięcej, ani dorosłej. Powoli zaczyna się to jednak zmieniać, a dyrekcje muzeów starają się, aby ich placówki wyróżniały się na tle innych tego rodzaju miejsc.
W przypadku Muzeum Narodowego we Wrocławiu taki element szczególny jest obecny od wielu lat. Niezmiennie przykuwa uwagę zwiedzających i stał się wręcz jednym z nieodłącznych symboli tego pięknego miasta.
O czym mowa? Oczywiście o legendarnej Panoramie Racławickiej. To jeden z najbardziej znanych i przy tym niezwykłych obrazów w dziejach rodzimego malarstwa. Olejne dzieło autorstwa Wojciecha Kossaka i Jana Styki powstało na przełomie XIX i XX wieku.
Przedstawiono na nim sceny z bitwy pod Racławicami, w czasie której wojska polskie pokonały siły rosyjskie. Wydarzenia te miały miejsce w roku 1794. Cechą obrazu są jego ogromne rozmiary i dbałość o detale. Wyjątkowy jest sposób wyeksponowania pracy w muzeum we wrocławiu.
Płótno, na którym bitewne sceny zostały naniesione, jest rozpięte na ścianach okrągłej rotundy w formie cylindrycznej. Oprócz samego dzieła przygotowano również sztafaż z dekoracją. Jest on tak wykonany i oświetlony, że ciężko odróżnić, gdzie kończy się obraz, a zaczyna scenografia.